1991
Ondanks oorlog en een staatsgreep 

Het World Economic Forum besloot de jaarvergadering door te laten gaan, ondanks de hoge kosten voor versterkte beveiliging.


In augustus 1990 viel Irak Koeweit binnen en annexeerde het. Dit bracht de VS ertoe troepen naar Saoedi-Arabië te sturen en de Verenigde Naties om te eisen dat Irak zich terugtrekt. Op 16 januari 1991, twee weken voor de jaarlijkse bijeenkomst, lanceerde een door de VS geleide coalitie Operatie Desert Storm om de Iraakse troepen uit Koeweit te verdrijven.

 

Ongeveer 18% van de deelnemers besloot niet naar Davos te gaan. De meeste van degenen die annuleerden kwamen van buiten Europa, omdat veel Amerikaanse bedrijven een verbod op zakenreizen hadden opgelegd. Vanuit het Witte Huis bracht de Amerikaanse president George H.W. Bush een speciale boodschap aan de deelnemers in Davos, waarin hij de "immense uitdagingen en kansen" schetste die voor ons liggen. 
Net als in voorgaande jaren diende Davos opnieuw als een waardevol platform voor 'nieuwkomers' op het wereldtoneel. Onder hen was de premier van de Sovjet-Unie, Valentin Pavlov, die een speciale boodschap bracht waarin hij opriep tot samenwerking tussen zijn land en het Westen. In augustus zou Pavlov een van de Sovjetleiders zijn die zouden proberen president Michail Gorbatsjov van de macht te verwijderen. De couppoging mislukte, hoewel het de uiteindelijke ineenstorting van de USSR inluidde.

 

Vóór de putsch had het Forum zijn eerste regionale bijeenkomst in Moskou gepland in samenwerking met de Liga van Wetenschappelijke en Industriële Verenigingen van de USSR, die werd geleid door Arkadi Volski. Hij trok zich op het laatste moment terug en drong er bij het Forum op aan de vergadering uit te stellen. Maar het Forum was vastbesloten om door te gaan.
In september, slechts 10 dagen na de mislukte staatsgreep, arriveerden de deelnemers, zich er volledig van bewust dat ze op een gedenkwaardig moment in de Sovjethoofdstad waren. De vergadering begon slechts enkele uren nadat het Sovjetcongres van volksafgevaardigden nieuwe regeringsorganen had gecreëerd en de macht aan de republieken had overgedragen. Een stroom van economische en politieke figuren van het worstelende land stak de straat over om de deelnemers aan de Forum-bijeenkomst in het elegante Hotel Metropol toe te spreken. 
Anatoli Sobtsjak, de burgemeester van Sint-Petersburg (die net zijn naam uit het Sovjettijdperk leningrad had laten vallen), die na de staatsgreep de anti-Gorbatsjov-oppositie in zijn stad had geconfronteerd, opende de bijeenkomst. Hij concludeerde dat de couppoging de definitieve doodsteek voor de communistische partij was geweest. Voor het eerst, merkte hij op, waren mensen bereid de Grondwet en de rechtsstaat te verdedigen. 
Aan het einde van de bijeenkomst stelden de deelnemende bedrijfsleiders een brief op aan de nieuw gekozen president van de Russische Federatie, Boris Jeltsin, die zich als een heldhaftige figuur had ontpopt toen hij op een tank stond in verzet tegen de staatsgreep. Namens de deelnemers ondertekende Klaus Schwab het zes pagina's tellende document, dat een 12-punts transformatieplan bevatte voor een natie die leek af te brokkelen. 
Schwab erkende het belang van kunst en cultuur bij het bevorderen van wereldwijd begrip en lanceerde het World Arts Forum als een parallel platform voor het World Economic Forum. De virtuoze violist Sir Yehudi Menuhin gaf waardevol advies voor de organisatie van het evenement. 
Het Forum zou later het Arts Forum integreren in de jaarlijkse bijeenkomst en andere evenementen. Maar het is de kunstgemeenschap blijven betrekken en beschouwt culturele leiders als een belangrijk onderdeel van zijn stakeholderbenadering. 
In 1995 heeft het Forum de Crystal Award in het leven geroepen om persoonlijkheden te eren die, naast het feit dat ze een verschil hebben gemaakt in de kunstwereld, ook hebben bijgedragen aan intercultureel begrip of de samenleving ten goede zijn gekomen. Onder de ontvangers: Vladimir Ashkenazy, Amitabh Bachchan, Paulo Coelho, Umberto Eco, Matt Damon, Peter Gabriel, Richard Gere, Valery Gergiev, Gilberto Gil, Nadine Gordimer, Quincy Jones, James Levine, Jet Li, Yo-Yo Ma, Wole Soyinka, Charlize Theron en Elie Wiesel.
 
terug naar overzicht